«Οι Καραμανλήδες είναι ακραιφνείς Έλληνες»

• 
  Ο συγγραφέας-ερευνητής Βασίλειος Δαφνοπατίδης

Το αποτέλεσμα μιας εντατικής έρευνας πέντε χρόνων, σε πολλές γωνιές της Ελλάδας και όχι μόνο, παρουσίασε την Τετάρτη 25 Μαΐου στο Πνευματικό Κέντρο Κωνσταντινουπολιτών ο αρχιτέκτονας-ερευνητής Βασίλειος Δαφνοπατίδης. Πρόκειται για την «Καραμανλίδικη Βιβλιογραφία 1718-1929», ένα πολυσέλιδο βιβλίο που έρχεται να εμπλουτίσει τις μέχρι τώρα καταγραφές με νέα ντοκουμέντα, χειρόγραφα, επιστολές, εικόνες, προσευχές και σπάνιες εκδόσεις στην καραμανλίδικη γραφή.

Όπως υπογράμμισε ο συγγραφέας, στην εκδήλωση που διοργανώθηκε από το Σωματείο Ελλήνων Υπηκόων Απελαθέντων εκ Τουρκίας, το βιβλίο απευθύνεται κυρίως σε βιβλιοθήκες, σε συλλέκτες του είδους, αλλά και σε ερευνητές. Στο σύνολό του περιλαμβάνει 584 τίτλους, μεταξύ των οποίων υπάρχουν διάφορες πολύ σπάνιες εκδόσεις όπως είναι ένα χειρόγραφο Ευαγγέλιο του 1742 και μια κωμωδία (τριών πράξεων).

«Μετά από αυτήν την πολύχρονη έρευνα, έχω πλέον ξεκάθαρα την πεποίθηση ότι οι Καραμανλήδες είναι ακραιφνείς Έλληνες που διέσωσαν την πίστη και το γένος», επισήμανε κατά την ομιλία του ο Β. Δαφνοπατίδης.

Ο συγγραφέας αναφέρθηκε ιδιαίτερα στις δυσκολίες που συνάντησε κατά τη διάρκεια της έρευνας και πήρε σαφή θέση στο διάλογο (που ακολούθησε της παρουσίασης) για το προφίλ των τουρκόφωνων Χριστιανών ορθοδόξων, που κατοικούσαν στην Καππαδοκία και γενικότερα στην περιοχή της νοτιοανατολικής Μικράς Ασίας. Εκεί όπου λόγω των εξισλαμισμών, μεγάλο μέρος των κατοίκων της αφομοιώθηκαν γλωσσικά από τον κατακτητή αλλά κατόρθωσαν ωστόσο να διατηρήσουν τη συνείδηση της θρησκευτικής και φυλετικής τους αυτοτέλειας.

Ο Β. Δαφνοπατίδης μαζί τους Ελ. Φερεκύδου, Μ. Καλουμένου και Δ. Αγγελόπουλο
από το Σωματείο Ελλήνων Υπηκόων Απελαθέντων εκ Τουρκίας

Για να πραγματοποιήσει την έρευνά του ο συγγραφέας ταξίδεψε σε πολλές περιοχές της Ελλάδας (κυρίως σε Μακεδονία και Θράκη), στην Κωνσταντινούπολη και τη Μικρά Ασία. Το έργο του χωρίζεται σε πέντε χρονικές περιόδους ενώ το 50% των θεματικών ποσοστών των βιβλίων είναι θεολογικά (ακολουθούν με 16% οι μέθοδοι, αλφαβητάρια, γραμματικές, λεξικά, με 12% τα λογοτεχνικά, κ.ά.).

Η πρώτη περίοδος ξεκινά από το 1718 και κλείνει το 1800 και στην οποία συμπεριλαμβάνει 29 βιβλία (τα περισσότερα εξ αυτών εκδόθηκαν στη Βενετία). Η δεύτερη προσδιορίζεται χρονικά μεταξύ 1801 και 1850 και έχει 99 τίτλους βιβλίων, τα περισσότερα αυτή τη φορά έχουν εκδοθεί στην Κωνσταντινούπολη (46).

Από το 1851 έως το 1900 έχουν καταγραφεί 308 βιβλία. Η μεγάλη πλειοψηφία αυτών έχει ως έδρα έκδοσης την Κωνσταντινούπολη (256), ενώ σε αυτό το διάστημα ο συγγραφέας έχει βρει δύο τίτλους στην Τραπεζούντα και ένα στην Αμισό. Από το 1901 έως το 1910 βρέθηκαν 76 βιβλία (τα 64 από την Κωνσταντινούπολη), ενώ την περίοδο 1911-1929 καταγράφηκαν 58 τίτλοι (45 στην Κωνσταντινούπολη) και το εντυπωσιακό στοιχείο είναι ότι εντοπίστηκε έκδοση μέχρι και Νέα Υόρκη! Ακόμη, υπάρχουν και ορισμένα αχρονολόγητα βιβλία.

Ρεπορτάζ, φωτογραφίες: Χρήστος Τέλιος

http://www.pontos-news.gr/article/150745/oi-karamanlides-einai-akraifneis-ellines